টোপনি

টোপনিয়ে কেতিয়াবা দুচকু মেলি থাকে
কপালত টানি ৰাখে বক্ৰৰেখা,
অপেক্ষাৰ ঢৌ সানে বুকুত,
চেঁচা আশাত ভাষা ঢালি
 জপাই থয় দুচকু.......!